Είναι η πρώτη μου απόπειρα για πικάνια στη σούβλα, στην ψησταριά υγραερίου Vanward Majesty S. Οι προηγούμενες δοκιμές ήταν στις μαντεμένιες σχάρες και μετά την 1η – 2η απόπειρα τα ψησίματα ήταν τέλεια.
Όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο, το ψήσιμο στη σούβλα έχει την πλάκα του, έχει την ευκολία του (με την έννοια ότι δεν χρειάζονται γυρίσματα με το χέρι και έλεγχος μην το κάψεις εξωτερικά), αλλά από την άλλη έχει και τις δυσκολίες του.
Οι βασικές δυσκολίες ήταν ότι:
- για να χωρέσω μια ολόκληρη πικάνια στη σούβλα, χρειάστηκε να τα στριμώξω λίγο τα κομμάτια παραπάνω από ότι ήθελα (την έκοψα χοντρές φέτες)
- οι αναφλέξεις ακόμα και με κλειστό καπάκι ήταν πάρα πολλές λόγω του ότι το κομμάτι είναι αρκετά λιπαρό. Αναγκάστηκα να σβήσω κάποιες φορές τους καυστήρες και γενικά τους δούλευα στο ελάχιστο σε ένταση
Στους περισσότερους οδηγούς που είχα βρει στο ίντερνετ, έλεγε ψήσιμο μιας ώρας περίπου. Η αλήθεια είναι ότι αν την άφηνα μια ώρα, πιστεύω ότι θα είχε γίνει κάρβουνο. Στην Vanward Majesty S με τους 3 καυστήρες αναμμένους στην ελάχιστη ένταση και με μισή ώρα ψήσιμο, μου βγήκε (very) well done.
H διαδικασία είναι πολύ απλή, έκοψα την πικάνια σε χοντρές φέτες και την πασπάλισα με χοντρό αλάτι με άρωμα λεμόνι. Οτιδήποτε άλλο, όπως πχ μαρινάρισμα, στην πικάνια θεωρώ ότι είναι αμαρτία, γιατί το κομμάτι αυτό έχει από μόνο του πολύ καλή και ιδιαίτερη γεύση.
